De de-regelneven van de kinderopvang...

Het kan natuurlijk zijn dat ik er extra gevoelig voor ben, maar de laatste tijd kom ik steeds meer bestuurders tegen die zich opwinden over de doorgeschoten overregulering in de kinderopvang. Ook nieuwe starters moeten even slikken als ze op ondernemersplein.nl het stappenplan doornemen voor het starten van een kinderopvang. De opsomming van alle regels daar is ruimschoots voldoende om de meest energieke kandidaat-ondernemer af te schrikken. En op zich is dat prima om de concurrentie af te schrikken en het aantal ‘frusties’ in de branche te beteugelen.

De drie-uursregeling, het vastegezichtencriterium, de hbocoach en een digitaal rekentool om de personele bezetting te berekenen omdat dat – vanwege de complexe formules en uitzonderingen – niet meer met twee handen en tien vingers berekend kan worden. Het einde van de verdere regulering is nog niet in zicht aangezien er nog genoeg nieuwe regelgeving in de pijplijn zit. Bijna niemand weet het eer, maar ook het wetsvoorstel IKK zou onderdelen bevatten om de regeldruk te verminderen. In een kamerbrief van eind 2013 lezen we: ‘Voor de wettelijke randvoorwaarden zoek ik naar mogelijkheden om deze minder gedetailleerd te omschrijven dan wel uitzonderingen te schrappen. Regels worden zo eenvoudiger en laten meer ruimte voor maatwerk en invulling door kinderopvangorganisaties. Om de ruimte voor innovatie te vergroten zet ik in overleg met alle partijen in de sector in op het verminderen van regeldruk.’  Kunnen we nu concluderen dat die oorspronkelijke ambitie is gerealiseerd of…?

Vernietigend review
Het is lang niet altijd duidelijk voor welke knelpunten de regels een oplossing zijn, wat de wetenschappelijke basis daarvoor is of welke ouders erom gevraagd hebben. En ondanks de vernietigende review van het Bureau ICT Toetsing (BIT) en een uiterst magere businesscase blijft Directe Financiering in ontwikkeling en zal het – later en duurder dan gepland – ondernemers met nieuwe hoofdbrekens belasten. De drang voor nieuwe regelgeving komt niet alleen bij de overheid vandaan. Ook de branche zelf is gretig pleitbezorger voor meer regels. Zo pleitte de Brancheorganisatie inderopvang in 2015 (FD, 2015) nog voor toetredingsdrempels om nieuwe aanbieders te weren. Ook de maatschappelijke evenknie pleit voor nieuwe wetgeving op het gebied van kwaliteit, nieuwe eisen voor het aantrekken van financiering en het belonen van ondernemerschap en striktere toetredingsregels voor aanbieders van kinderopvang (BMK, 2016).

Ook professionals kunnen er wat van. Elders in dit blad leest u bijvoorbeeld over een warm pleidooi voor nieuwe regelgeving rond baby opvang. De achterliggende gedachte is vaak gebrek aan vertrouwen in ondernemers – die zullen wel kiezen voor de goedkoopste oplossing – en gebrek aan vertrouwen in ouders die – als hulpeloze wezens – de wet- en regelgever nodig zouden hebben om ze te beschermen tegen de ‘evil spirits’ van het ondernemerschap.

Met een overtuigende en keiharde onderbouwing zijn ouders in no time overtuigd van de meerwaarde van goede initiatieven die nu nog in wet- en regelgeving worden vastgelegd. En zullen ondernemers niet gewoon naadloos inspelen op de nieuwe inzichten van hun klanten en het aanbod daarop aanpassen ook zonder dat er nieuwe regelgeving aan te pas hoeft te komen?

Zolang het vertrouwen in dat logische samenspel ontbreekt blijft de branche een broedplaats voor een nieuwe generatie regelneven en -nichten die niet zullen rusten totdat alles, maar dan ook echt alles ‘goed geregeld’ is.

De-reguleringsinitiatief
Ik kan me vergissen maar denk dat er inmiddels ruimschoots draagvlak is voor een dereguleringsinitiatief met als doel om wet- en regelgeving weer te vervangen door het samenspel tussen ouders en ondernemers. Een initiatief – ‘de-regelgroep’ is wellicht een werktitel – dat niet alleen bestaande maar ook toekomstige wet- en regelgeving toetst op nut, noodzaak, effectiviteit, wetenschappelijke onderbouwing en draagvlak bij de gebruikers van kinderopvang. Nu zullen tegenstanders van zo’n initiatief betogen dat het overbodig is. Er is immers al zo’n overheidsinstantie in de vorm van het Adviescollege Toetsing Regeldruk (ATR, de opvolger van Actal). We moeten echter vaststellen dat de advisering van dit college in de afgelopen 17 jaar de nog steeds toenemende regeldruk niet heeft kunnen keren. Blijkbaar is er veel meer nodig om het tij te keren.

Wat is het oordeel van de-regelgroep over dit wetsvoorstel? en Welke regelgeving adviseert deregelgroep te schrappen in ruil voor deze nieuwe maatregel? Het zou al mooi zijn als dergelijke vragen standaard onderdeel zouden worden van beraadslagingen over nieuwe wet- en regelgeving. Een garantie voor minder regeldruk is dat zeker niet. Kijk maar eens naar het oordeel van de Raad van State over continue screening (ingevoerd), het BIT over Directe Financiering (in voorbereiding) en de gestrande ambities van Asscher in zijn brief van 5 jaar geleden. Er is werk aan de winkel voor de-regelneven en -nichten van de kinderopvang.

Reageren? ed@buitenhek.nl.
www.bbmp.nl

‍